Η κυρία Ιουλία ζει τις τελευταίες τις στιγμές. Λίγο πριν το τέλος, δραπετεύει στο παρελθόν και η ζωή της περνά αστραπιαία από τα μάτια της. Οι αναμνήσεις των δροσερών χρόνων της εστιάζονται σε ερωτικά στοιχεία της ελληνικής παράδοσης. Ίσως η αγάπη της για τα παραμύθια, ίσως πάλι και ο θάνατος που πλησιάζει, κάνουν την ανάμνηση της ζωής της να φαντάζει παραμύθι. Οι κούκλες, αισθητικά κυρίαρχο στοιχείο, γίνονται σύμβολα που προμηνύουν έναν πολύ ιδιαίτερο θάνατο.
Artist
Η Βασιλική Κάππα, πειραματίζεται με ευρεία γκάμα εικαστικών εργαλείων ενώ η ζωγραφική της δουλειά είναι οργανωμένη σε "αφηγηματικές" ενότητες με αλληγορικές προεκτάσεις. Οι συχνές ανάγλυφες επιφάνειες και οι απρόσμενοι χρωματικοί συνδυασμοί, δημιουργούν ένα εκρηκτικό σύμπαν, άλλοτε ενσωματώνοντας το αυτό σε ζωγραφικά μέρη οικεία στην ονειρική μνήμη και στο συναίσθημα κι άλλοτε σχολιάζοντας τον κόσμο με εικόνες αιχμηρές κατασκευασμένες με τεχνικές multimedia,η καλλιτέχνις, χρησιμοποιεί την εικαστική γλώσσα ως όχημα ταξιδιού.
Invisible Cities
Placed on this landscape villages and cities seem fragile. I always felt that if I closed my eyes they would disappear, as if they had never been there, that houses should try hard to stay together, otherwise this chromatic wildness would swallow them.
Everywhere under the ground hidden remnants of ancient buildings. Ancient cities were more than buildings they were living organisms.
Today, there have been 42310 visitors (82938 hits) on this page!
